Zonneoog (Heliopsis)

Een tijdlang werden zonneogen minder gebruikt omdat geel niet zo populair was in tuinen. Gelukkig is dat veranderd. Niet alleen is geel tegenwoordig meer in trek in tuinen, bijvoorbeeld in prairieachtige borders, maar er zijn ook nieuwe kleurvarianten ontwikkeld binnen het Heliopsis-geslacht.

Naast het originele geel zijn er nu varianten in roodbruin, tweekleurige en oranjerode tinten. Er zijn zelfs zonneogen met gevulde bloemen.

Alle soorten hebben een opgaande, bossige groeiwijze en zijn stuk voor stuk stevig. De hoogte varieert per soort, maar over het algemeen zijn het middelhoge tot hoge vaste planten die uitstekend passen in bloembedden. De bloei begint vroeg in de zomer en kan doorgaan tot laat in september, afhankelijk van het weer.

Zonneoog gedijt het best op een zonnige locatie, maar kan ook wat halfschaduw verdragen. De grondsoort is niet erg kritisch; ze doen het prima op bijna alle soorten bodems. Na de bloei sterft de Heliopsis bovengronds af in de herfst. Je kunt dan gerust de afgestorven delen wegknippen. In het voorjaar zullen de zonneogen opnieuw uitlopen en in de zomer weer prachtig bloeien.

Heliopsis (Zonneoog) voegt niet alleen pracht toe aan bloembedden of prairieachtige borders in je tuin. Ook als solitaire plant tussen lagere beplanting komen de bloemen goed tot hun recht. Ze zijn zelfs geschikt als snijbloemen voor mooie boeketten, waar ze langdurig je vaas opfleuren. Het is dan ook terecht dat deze planten opnieuw aandacht krijgen en vaker een plekje vinden in tuinen.