Haagplanten die tegen veel water kunnen

Enkele tuinplanten hebben de hevige regenbuien van enkele weken geleden niet overleefd. Dat lijkt misschien tegenstrijdig, omdat planten water nodig hebben om te groeien en te overleven. Maar te veel water is voor de meeste haagplanten ook weer niet goed. Staat uw tuin op een plaats waar het moeilijk is om de planten tegen te veel regen te beschermen? Dan is het dus een goed idee om te kiezen voor haagplanten die tegen veel water kunnen. Deze haagplanten zijn ook zeker aanraders als u grond in de tuin heeft die lastig te draineren is, zoals zware kleigrond.

Waarom is te veel water niet goed voor planten?

Zoals gezegd is het belangrijk dat planten water krijgen. Hieruit halen ze hun voeding, wat natuurlijk belangrijk is om groter en sterker te worden. Planten die langere tijd geen water krijgen, zullen na verloop van tijd uitdrogen en volledig afsterven. Hoelang dat precies duurt varieert van plantensoort tot plantensoort. Sommige planten kunnen bovengemiddeld goed met aanhoudende droogte omgaan, andere zullen relatief snel afsterven. Dat betekent echter niet dat planten nooit genoeg water kunnen krijgen. Als stelregel geven we meestal dat de bovenste laag aarde rondom uw tuinplanten enigszins vochtig moet blijven, maar niet te nat mag worden.

Krijgen planten te veel water, dan kunnen ze als het ware verdrinken. Omdat de planten het overtollige water dan niet meer af kunnen voeren, krijgen ze last van wortelrot. Als gevolg daarvan kunnen ze niet meer voldoende voedingsstoffen opnemen om ieder onderdeel van de plant gezond te houden. Haagplanten die last hebben van wortelrot laten dat meestal zien aan de hand van bladeren die een gele of bruine kleur krijgen. Uitdroging heeft vergelijkbare symptomen, maar het is gelukkig vrij eenvoudig om te controleren of de grond te droog of te nat is. Geef in ieder geval niet zomaar meer water, want dat kan het probleem verergeren.

Bij veel grondsoorten kunt u in zekere mate preventief optreden door de grond goed te draineren voor u uw haag plant. Als de grond niet al te zwaar is, kan dat al door een paar diepe gaten in de bodem te prikken voor de planten de grond in gaan. Door deze gaten kan overtollig water weglopen. Zwaardere grond maakt dit wat lastiger. Vooral zware klei is moeilijk te draineren. Bovendien zijn veel haagplanten niet op de extreme regenval die we onlangs gehad hebben berekend. In sommige gevallen kan het helpen om uw haagplanten uit te graven en op een drogere plek te zetten. Bij een hogere haag kan dit echter een moeilijk karwei zijn. Haagplanten die tegen veel water kunnen zijn dan een betere optie.

Loofplanten die tegen veel water kunnen

De haagplantensoort die het meest wordt aangeplant in tuinen met natte grond is de haagbeuk (Carpinus betulus). Tuiniers kiezen vaak voor de haagbeuk als hun tuingrond te veel water vasthoudt voor een beukenhaag (Fagus sylvatica), die meer van wat drogere grond houdt. Deze plantensoorten hebben qua blad en groeiwijze namelijk veel van elkaar weg. Maar de haagbeuk is meer dan alleen een alternatief voor de beuk. Zo heeft de haagbeuk een veel mooiere herfstkleur dan de beuk en vinden sommige tuiniers het simpelweg mooier dat het blad van de haagbeuk er wat golvender uitziet. Overigens verliest de haagbeuk in de herfst wel meer bladeren dan de beuk.

Ook de sleedoorn (Prunus spinosa) is een haagplantensoort die goed met veel water om kan gaan. Deze plantensoort is uitstekend geschikt voor een inbraakwerende haag, omdat hij op zijn takken grote aantallen vlijmscherpe doorns heeft. Een ander voordeel aan de sleedoorn is zijn rijke witte bloei, die al zeer vroeg in het voorjaar begint. Het enige nadeel aan de sleedoorn is dat hij vrij breed uitgroeit en daarom niet in kleinere tuinen past. Wilt u toch een haag met doorns die vrij goed tegen water kan? Dan is de meidoorn (Crataegus monogyna) een goede keuze. Ook deze plant bloeit uitbundig in het voorjaar.

Al deze planten zijn bladverliezende haagplanten. Heeft u toch liever wintergroene haagplanten? Dan is een laurierhaag (Prunus laurocerasus) de meest veilige optie. Deze soort kan wat minder goed tegen natte grond dan de eerder genoemde soorten, maar behoort wel tot het Prunus-geslacht, dat wat beter tegen natte grond kan dan gemiddeld. De olijfwilg (Elaeagnus ebbingei) en de Griselinia littoralis zijn echte kustplanten en verdragen nattere grond vrij goed. Toch kunnen deze wintergroene haagplanten lang niet zo goed tegen natte grond als de haagbeuk en de sleedoorn.

Coniferen die tegen veel water kunnen

Coniferen kunnen nog veel slechter tegen natte grond dan de gemiddelde loofplant. Hierdoor wordt een strakke coniferenhaag in een tuin met een bodem waar veel water in blijft staan een lastig karwei. Populaire haagconiferen, zoals de taxus, de thuja en de leylandii, vallen dan stuk voor stuk af. Toch is er een coniferensoort die goed op natte grond reageert en dat is de watercipres (Metasequoia glyptostroboides). Zijn naam zegt het eigenlijk al. In zijn oorspronkelijke leefgebied in het oosten van Azië groeit de watercipres zelfs in moerassen. Een tuingrond die wat drassiger is dan gemiddeld is voor deze coniferen dus geen enkel probleem.

Dat de watercipres goed tegen natte grond kan is niet het enige waarin hij van onze andere haagconiferen afwijkt. Het is ook een van de weinige coniferen die in het najaar zijn naalden verliest. In de winter biedt de watercipres dus minder privacy dan u bijvoorbeeld van een thujahaag of een hoge taxushaag gewend bent. Overigens is de watercipres in haagvorm wel vrij dicht vertakt, dus houdt hij nog redelijk wat blikken tegen. Bovendien zitten mensen ’s winters veel minder vaak in de tuin. Een positieve eigenschap aan het feit dat de watercipres zijn naalden verliest is dat het bladverlies voorafgegaan wordt door een prachtige, goudbruine herfstkleur.